Brief uit Vejer de la Frontera

Update 19 april 2020

Lieve allemaal, lieve Ardanza reizigers,

Vandaag is het maandag. Een maandag in april. Dat betekent normaliter: Op tijd opstaan en aan de slag. Nieuwe reisaanvragen doornemen, mailtjes en de telefoon beantwoorden. Offertes uitzetten, pre-reserveringen en veel reisbescheiden maken. Dit is altijd een hele drukke periode want er worden nieuwe reizen geboekt en er zijn ook al veel reizigers op pad of ze vertrekken binnenkort. Dit is hoogseizoen voor ons kleine team en we maken lange dagen.

Tenminste. Zo was het. Zo waren we dat jarenlang gewend. Van december tot juni heel hard werken en dan wordt het rustiger en kunnen we even een adempauze nemen, een weekje vakantie. Arco gaat dan naar Oerol op Terschelling en hier in Zuid Spanje is juni de allerfijnste tijd om naar het strand te gaan.

Maar nu is alles helemaal anders

Het jaar 2020 begon zo mooi. Met veel fijne boekingen, onze beste januari maand ooit! En dat was een super begin van dit feestjaar, waarin we het 20 jarig bestaan van Ardanza vieren. Ook februari hadden we het druk. Veel terugkerende klanten maar ook veel nieuwe namen.

Totdat er nieuws kwam, zo rond half februari, over het Corona virus, wat in China veel slachtoffers had gemaakt, en nu in Italië opgedoken was en zich in rap tempo verspreide. “Gossie” zei ik tegen Arco “Wat een mazzel hebben wij dat we alleen reizen naar Spanje en Portugal organiseren”.

Wisten wij veel

Vanaf toen werd het rustig. Er kwamen geen nieuwe aanvragen meer. Een eerste code geel in Spanje, Baskenland, La Rioja en Madrid. En daarna ging het rap. Totdat wij moesten besluiten om alle reizen in maart en april te annuleren. En nu heel mei, en straks misschien ook nog wel de reizen in juni.

Wat vinden we dat verschrikkelijk spijtig voor u allemaal. Want het gaat ook niet om zomaar even ‘een weekendje weg’, nee, het zijn vaak rondreizen van twee weken of langer, tot aan een maand toe. Zorgvuldig samengestelde reizen waar u lang over heeft nagedacht, feestelijke reizen met de hele familie om een jubileum te vieren, een welverdiende vakantie die lang van te voren al is besproken. Het zijn grote uitgaven. Soms is het de enige reis die u maakt in een jaar. We hebben veel contact met elkaar gehad. U hebt er lang naar uitgekeken. 

Voor onze kleine reisorganisatie is het een enorme dreun. Niet alleen dat er niet meer geboekt wordt, maar dat we bijna alle reizen moeten annuleren. Met pijn in ons hart zijn we de reserveringen bij onze kleine Posadas en Quintas aan het cancelen. Ook voor hen wordt dit een heel zwaar jaar.

SGR Corona voucher

We zijn ongelofelijk blij dat er vanuit de reisbranche een oplossing is bedacht in de vorm van een ‘Corona voucher’ die door de SGR gewaarborgd wordt. En met uw begrip voor deze oplossing. We willen u daar ontzettend voor bedanken want dit geeft ons het vertrouwen dat we hier doorheen komen. Dat u straks, later dit jaar, of het komende jaar weer bij ons terugkomt om die mooie reis alsnog te gaan maken. En we willen u ook graag bedanken voor alle lieve, hartverwarmende en bemoedigende berichtjes die u ons stuurt.

In de tussentijd, hier in Cádiz, inmiddels de 6e week van de lockdown

Hier in Spanje zijn we vandaag de zesde week in gegaan van de lockdown. Ons levendige bergdorpje is zichzelf niet. Vejer is uitgestorven. Je mag alleen naar buiten om eten te kopen, naar de apotheek of een klein ommetje met je hondje. Niet verder dan 500 meter van je huis en niet vaker dan nodig. Normaliter is het op ons plein een komen en gaan van bestelbusjes die de winkeltjes en restaurants komen bevoorraden. Is het een gezellige drukte op terrasjes op deze zonnige dagen, komen er groepen toeristen die met hun cruise in Cádiz zijn aangekomen. Eigenlijk is het alleen tijdens de siësta en midden in de nacht stil.

Strenge controles, boetes en verplichte mondkapjes bij de supermarkt

Het is nu al meer dan 5 weken doodstil hier in het oude gedeelte van Vejer waar wij wonen. Soms zie je een enkele gemaskerde voorbijganger, hoor je een auto. Vaak is dat dan een politiewagen. Bij de supermarkt mag je alleen maar naar binnen met een mondkapje en worden er flinterdunne gevalletjes verkocht voor € 2,-. Regelmatig wordt gepatrouilleerd door militairen en in de weekenden zijn alle toegangswegen naar boven geblokkeerd, je mag er niet in en niet uit. Men wil besmettingen van buiten voorkomen van mensen op weg naar hun 2e huisje. 

De Costa de la Luz, met Vejer en Conil de la Frontera is namelijk een zeer gewilde bestemming voor een 2e huisje. Ee wordt zeer streng gecontroleerd en de boetes zijn niet mals. Afgelopen weekend probeerde iemand uit Madrid de blokkade te omzeilen en kreeg een boeten van € 3.000 aan zijn broek. Inmiddels zijn er in het hele land meer dan 600.000 boetes uitgedeeld aan overtreders van de Corona maatregelen.

Elke dag om 20:00 uur: Resisteré zingen en veel lawaai maken

Vanaf ons fijne dakterras (wat een zegen, dat terras) horen we alleen het gezang van zwaluwtjes en bijeneters, de roep van torenvalkjes hoog in de lucht, een haan die kraait en het gebalk van de ezeltjes van Pedro, aan de andere kant van het dorp. Het is zó stil. Het is onwerkelijk. Ik mag het niet zeggen maar ik vond het ook wel heel erg heerlijk, de stilte. Maar het duurt nu wel heel lang.

Behalve elke avond om 8 uur. Dan komt er een stoet van een stuk of 10 politiewagens en ambulances door de straten die met loeiende sirenes hun steun betuigen aan de harde werkers in de zorg. Dan komt iedereen het balkon of dakterras op om luid en langdurig te applaudisseren, veel lawaai te maken met deksels en pannen, mee te zingen met het strijdlied Resiteré (‘Ik zal weerstaan’). Ik snap dat helemaal. Je hebt de hele dag binnen gezeten. Je maakt je zorgen, je bent bang. Je hebt stress. Dat moet eruit. Je hebt even die uitlaatklep nodig. Je wilt je laten horen. Je wilt je dank betonen en je frustratie uitschreeuwen.

De strenge maatregelen gelden in ieder geval nog tot 10 mei. Vanaf maandag 27 april mogen kinderen tot 12 jaar eindelijk weer een uurtje naar buiten. Wat een opluchting moet dat zijn want dit is toch niet vol te houden? Wat een drama voor gezinnen met kleine kinderen op 3 hoog achter. Onze kinderen hoeven dit schooljaar niet meer naar school. Zij zouden afstuderen. Hoe dat verder gaat weten we ook nog niet.

We leven bij de dag en heffen ons gezicht naar de zon. De lente trekt zich nergens wat van aan en barst in volle glorie los. Aan de rand van het dorp bloeien miljoenen margrieten.

Blijf binnen, blijf gezond, we houden contact!

Un gran abrazo desde Vejer!

Anne en Arco

NB: Omdat alle kappers dicht zijn en ik mijn grijze uitgroei en lange manen zat was heb ik Arco gevraagd om me met de tondeuse te bewerken! Staat best stoer toch?!