Het onontdekte zuiden van de Extremadura

Over de maagd die de zon stilzette en de verrukkelijke kazen van de Extremadura

Het was hoog tijd om weer eens in de Extremadura op stap te gaan! Uiteindelijk is het maar een paar uur rijden van waar wij wonen aan de Costa de del Luz in het zuiden van Spanje. In nog geen 4 uur bevind je je dan in een totaal ander landschap, wat is Spanje toch een verrukkelijk divers land!

Van Cádiz naar het zuiden van de Extremadura

We kozen op deze zonnige vrijdag vanuit Cádiz via Sevilla een mooie binnenroute door de Sierra de Aracena, het natuurpark met eindeloze eikenwouden wat deel uitmaakt van de lange bergketen die Andalusië in het noorden begrenst, de Sierra Morena. Eenmaal van de snelweg af is het altijd leuker! Wat een schitterend landschap nu in het najaar, eindeloze bossen met de groenblijvende kurkeiken, steeneiken en acebuche, de wilde olijf.

Maar ook hier en daar goudgele en rode loofbomen, populieren, kastanjes. Een prachtig schouwspel. Met tussen de bomen grazende schapen en scharrelende zwarte varkentjes. Roofvogels boven ons hoofd. Smalle, slingerende wegen langs piepkleine dorpjes met een ooievaarsnest op de kerk.

Gevaarlijke picknickplaats

We kochten in zo’n klein dorpje brood en beleg en hebben langs een zonnig landweggetje gepicknickt. In de buurt van een enorm aantal bijenkorven. Maar die ontdekte ik pas toen ik dacht even te gaan plassen verderop – ik werd opgeschrikt en weggejaagd door nijdig zoemende zwermen en kon gelukkig met ongeschonden billen ontsnappen.

De Extremadura is bezaaid met kloosters, burchten en kastelen. Eentje ervan die je niet snel zelf zou ontdekken is deze ruwe parel, hoog op een heuveltop en omringd door kastanjewouden.

Het Monasterio de Tentudía

Het Monasterio de Tentudía is eenzaam gelegen op een heuvel van 1.100 meter in het uiterste zuiden van de provincie Badajoz. Vanuit deze strategische positie kijk je mijlenver over de groene en glooiende Sierras van de Extremadura tot aan Andalusië. Deze regio is van oudsher een grensgebied, een doorgangsgebied dat van noord naar zuid wordt doorkruist door de legendarische Vía de la Plata.

De maagd die de zon stilzette

Volgens de legende heeft krijgsheer Pelayo Pérez Correa, meester in de Orde van Santiago, tijdens een veldslag tijdens de regering van Fernando III (1217-1252) hier door een wonder de overwinning behaald op het moslimleger. Toen hij namelijk zag dat de nacht naderde en hij deze strijd zou verliezen, zou hij de Maagd hebben aangeroepen: ¡¡Santa María, detén el día!!, – “Heilige Maria, stop de dag”.

En de zon stopte aan de horizon, zodat de christelijke troepen zegevierden. Om deze reden gaf kapitein Pelayo opdracht tot de bouw van een kleine tempel voor Santa María de Tentudía.

Juweel van de Mudejar architectuur aan de Ruta de la Plata

Het huidige klooster heeft een heel sobere buitenkant en de kantelen geven het een vestingachtig uiterlijk maar de kloostergang van het klooster is een van de juweeltjes van de Mudejar architectuur van de Vía de la Plata. Het werd gebouwd aan het begin van de 16e eeuw en het hoofdaltaarstuk, een prachtig werk van Sevilliaans tegelwerk uit 1518, is van onschatbare waarde.

Door kastanjewouden op weg naar de top

Alleen de weg ernaar toe al is een feestje. Je kunt vanaf twee kanten omhoog rijden, wij kwamen vanuit het noorden, via Segura de León en zijn aan de zuidkant naar beneden gereden uitkomende in het dorpje Cabeza la Vaca. Beide zijn prachtige routes. Een smalle, slingerende weg geflankeerd door stenen muurtjes, door uitgestrekte wouden met oeroude kastanjes en kurkeiken en dehesas van steeneiken. Dit is een paradijs voor wandelaars en vanuit Cabeza la Vaca, zijn verschillende gemarkeerde ‘kastanje-wandelroutes’.

Ook vanaf het klooster zelf is een gemarkeerd wandelpad door de bossen van ongeveer een uur.

Lees meer: Monasterio de Tentudía

Zafra, ‘klein Sevilla’ aan de Ruta de la Plata

Onze stop voor de nacht was Zafra. Het witte stadje Zafra, ook wel ‘klein Sevilla’ genoemd is een prettig stadje met een prachtig oud centrum. De middeleeuwse wijk strekt zich uit rond het stoere Moorse fort waar nu een Parador in gevestigd is (zie foto onderaan), een netwerk van smalle straatjes. Deze wijk met gezellige barretjes en kleine winkeltjes wordt door een 15e eeuwse muur omringd. Vandaag de dag staan nog drie van de acht poorten van voorheen overeind. Het fraaie Plaza Grande, omringd met bogen, ligt in het sfeervolle hart van de stad. Haar zusje, Plaza Chica, is erop aangesloten door de populaire “Arquillo del Pan” (kleine boog van brood)

Tapas aan het mooiste plein van Zafra

Tapas eten aan bij ‘La Bendita’ aan de Plaza Grande van Zafra is een tongstrelende ervaring. Wij zaten er aan het fraaie plein onder een terraskachel en aten er onder andere ‘Croquetas de cordero’, lamskroketjes volgens een Moors recept met honing en munt, ‘Tostas met tartar de atún‘ (tonijn uit Barbate, ons buurdorp hier aan de Costa de la Luz!) en gerookte sardines.

De verrukkelijke kazen van de Extremadura

De Extremadura is, naast een regio met befaamde hammen, ook bij uitstek een kaasland, dat zal je niet verbazen waneer je al die kuddes schapen op de uitgestrekte dehesas ziet en ‘La Bendita’ heeft een uniek ‘kaasmenu’ met wel 17 verschillende nationale en internationale kazen, van mooie kazen uit de Extremadura en Queso Idiazabal uit Baskenland tot aan Comté uit Frankrijk, Torta de Oveja uit de Alentejo en zelfs Goudse kaas!

De eigenaar, Juan, kwam eventjes bij ons praten en vertelde dat er in de feesttent op het plein voor ons de volgende dag een kaasmarkt, een ‘Feria de quesos’ plaats zou vinden!

Was dat even boffen!