Diversiteit van Catalonie


 

Heeft u een vraag of wilt u graag advies op maat, laat het ons weten!

Bel mij terug Stuur een mail

 Drie weken solo door Catalonië

Begin van het jaar heb ik bij Ardanza de vraag neergelegd me te helpen met een 3-weekse reis door Spanje bevattende zee, bergen, kunst en cultuur.

De mogelijkheid Catalonië verrastte me nogal, Barcelona daar was ik al eens geweest en de Pyreneëen is dat niet meer voor wandelaars en trektochten? Telefonisch contact en Anne had het over Poblet en de Priorat, het zei me niet zoveel, maar ik was wel geprikkeld en wilde wel graag het defintieve voorstel zien.

Hieronder volgt een impressie van de rondreis door Catalonië

Tamariu – Costa Brava

Vanaf Girona airport ga ik met de (huur) auto naar Tamariú aan de Costa Brava, ik zal daar vijf dagen blijven, reistijd ongeveer 1 uur en 30 minuten. Het is een voorspoedige reis tijdens de siësta en het autorijden in Spanje is makkelijk. Het hotel ligt in een oud vissersdorpje omgeven door rotsen en pijnbomen en vlakbij het strand. Het is niet te groot, niet te klein en een prima start voor 18 dagen vakantie. Vriendelijke ontvangst en een prettige kamer, ik voel even een lichte teleurstelling; geen uitzicht op de baai. Na verkenning van het dorpje ga ik er met de auto op uit om de omgeving te verkennen en de afstanden te kunnen inschatten. Ik heb totaal nog geen rust om op het stand te gaan zitten of een stukje over de smokkelpaden te wandelen. Na wat rijden bezoek ik Begur en Pals; met de middeleeuwse stadskern El Pedró. Terug in het hotel moet ik mij wat betreft de kamer herzien, het is er heerlijk koel, de terrasdeuren kunnen open en het geluid van de mensen aan zee is minimaal.

De volgende morgen blijkt dat het ontbijt op het terras kan worden gebruikt, dit bevindt zich een aantal meters boven de grond, het uitzicht en de sfeer zijn verbluffend.
De daaropvolgende dagen verken ik de Costa Brava en wat al verborgen zit in de naam geen kust om makkelijk te verkennen. Een leuke plek is Empúries, waar Grieks- Romeinse ruïnes te bezichtigen zijn, met het toegangsbewijs is het mogelijk nog een paar uurtjes naar het strand te gaan. Indrukwekkend is het Monastir Sant Pere de Rodes; het romaans benedictijnenklooster staat op de helling van Sant Salvador de Verdera en in een schitterende omgeving. Ik ben vanaf Figueras gereden maar vanaf de zee komende is het uitzicht veel mooier, je rijdt dan omhoog en ziet voordurend het klooster al liggen. Cadaqués is een prachtig dorpje om de lunch te gebruiken en te genieten van het uitzicht.

Girona is een historische stad met veel bezienswaardigheden waar de Spaanse geschiedenis zich aan je opdringt op een prettige manier. Buiten het verkennen van de stad wil ik graag het Tapijt van de Schepping in de kathedraal bezichtigen, prachtig en eigenlijk niet te missen.
Het platanenbos is een heerlijk plek om bij te komen van alle indrukken. Op de terugweg doe ik wat inkopen, brood, wijn etc. Ik ben van plan op het strand te eten. In Tamariú zijn prima restaurantjes aan de baai en alleen eten is in Spanje geen probleem maar ik heb er niet altijd zin in, het doorbreekt soms ook de stemming waarin ik me voel, onbezorgd Spanje ontdekken.

Pre-Pyreneeën – Peramola

Na 5 dagen Costa Brava ga ik op weg naar Peramola, gelegen in de voor Pyreneëen. Onderweg doe ik Vic aan, ik ga daar het Museo Episcopal bezoeken. Er bevind zich een schitterende collectie romaanse en gotische kunst, een prachtig museum en de looproute zit zodanig in elkaar dat de hele kunstgeschiedenis aanbod komt. Het stadje is mooi met gevels in verschillende bouwstijlen, wat hier een mooi beeld opleverd.

In de namiddag arriveer ik in het hotel, een uiterst, vriendelijke ontvangst en persoonlijke begeleiding naar een nieuw gebouw waar een ruim verblijf (Grant Comfortroom) mijn onderkomen wordt voor de aankomende drie dagen. Ik krijg uitgebreide uitleg over de voorzieningen van het hotel en wat de omgeving te bieden heeft. Er bestaat de mogelijkheid ‘s avonds in het restaurant te eten, wat erg prettig is want het hotel ligt afgelegen van de dorpen. Het stelt me enorm op mijn gemak want ondanks dat “Ardanza” de accomodaties met zorg uitzoekt en ik daar redelijk zorgvuldig naar kijk blijf ik het altijd spannend vinden als ik alleen zo rondreis. Een kleine anekdote hierop: ‘s avond zo rond 22.00, als ik uitgedost in een minimaal strandjurkje met een glas wijn een vreugdedans door de ruimte maak, wordt er op de deur geklopt, mijn hart klopt in mijn keel en bevend sta ik doodstil, wie wil er hier iets van mij? Nogmaals een klop op de deur en een stem, ik kan het niet negeren. Ik open met de schrik in mijn benen de deur en wat blijkt, het is de roomservice ‘Wilt u schone handdoeken, zeep of iets anders? ‘Nee’, ‘Dan bied ik u toch wat chocolaatjes aan’ ‘Buenos Noches’. Het nadeel van alleen reizen is dat je soms toch te veel in jezelf op gaat.

De volgende ochtend is Vall de Boi mijn reisdoel met als bestemming Taüll, waar een geheel van Lombardische romaanse kerken staat. Ik besluit richting Tremp te gaan over de Coll de Boixols, een route die als prachtig staat aangegeven. Na enkele uren bereik ik de L500 en kan ik de kerkjes bezichtigen met als hoogtepunt Sant Climent de Taüll de huizen met de houten balkons liggen er mooi om heen. De lange reis is zeer de moeite waard. Terug besluit ik de N260 te nemen en omdat ik niet weer op de Coll de Boixols wil rijden, rijd ik deze helemaal uit, wat een prachtige uitdagende route is om te rijden, te stoppen om van de uitzichten te genieten en met genoegen de weg te vervolgen.

Ik passeer de Grau de la Granta, ook een verbluffend uitzicht, vlak bij Peramola. Het hotel voelt als thuiskomen en het is leuk dat er nog iemand langskomt tegen tienen.
Drie dagen later maak ik me op om naar Marça te gaan, gelegen in de Priorat regio, onderweg doe ik Lleida aan. In de stad bevindt zich een roltrap en vandaar een lift naar La Seu, een complex met een kathedraal en een fort. De kathedraal heeft een indrukwekkende kloostergang en is zeer de moeite waard.

Priorat

Ik vervolg mijn weg om uit te komen in de Comarca Priorat. Het hotel ligt buiten het dorpje, is roze gekleurd en omgeven door bergen en amandelbomen. Ik krijg een zeer persoonlijke begroeting van Signora Quima, zij brengt me naar de kamer met balkon. Het hotel heeft een grote gemeenschappelijke ruimte waar ik een kop koffie of eigen gebottelde wijn kan drinken, tv kijken, lezen en muziek luisteren. Ik ben doorgaans niet zo gesteld op deze gemeenschappelijke ruimten maar hier bevalt het me heel erg. Het ontbijt is met zorg samengesteld; veel vers sap, goed brood, zoete stukjes gebak en een schaaltje noten uit eigen tuin. Niets is hier te veel en wat ik hier bijzonder vind is dat dat er een goed evenwicht bestaat tussen aandacht voor de gast en rust voor de gast.

De volgende dagen breng ik een bezoek aan Falset, de bodega Torres en rijd ik een mooie route naar het wonderschone Santa Maria d’ Escaladei, een voormalig kartuizerklooster waar de wijnbouw werd gestimuleerd. Achter het klooster ligt de sierra del Montsant, mooi om te voet te ontdekken. Drie dagen is te kort voor deze indrukwekkende streek.
Na El Priorat vervolg ik mijn reis naar de Penedès. Ik maak een stop bij Tarragona, een stralende stad aan de zee met veel klassieke en middeleeuwse overblijfselen en een langere stop zou zeker welkom zijn geweest. Ik vervolg mijn weg naar Les Gunyoles, voor mijn verblijf aldaar. Uiteraard ga ik naar Sitges. Het Monasterio de Poblet en Santes Creus kan niet achterwege blijven. La Colonia Güell, een bouwwerk van Gaudi, een waar juweel mag je eigenlijk niet missen.

Barcelona

De laatste bestemming is Barcelona, de auto lever ik in op de luchthaven en ik ga verder per airportbus, alles even vlotjes. Het appartement midden in het centrum is snel gevonden. Ondanks dat ik al eerder in Barcelona ben geweest ga ik naar het Hospital de Sant Pau, vergaap me aan Palau de la Musica en drink ik net als 15 jaar geleden een glas wijn bij Els Quatre Gats.
Als ik vanaf de Montjuïc de stad overzie bedenk ik me hoeveel mogelijkheden Barcelona te bieden heeft.

De afwisseling van streken, de vele kunstvormen, van romaans tot modernisme, de goede wijnen, persoonlijke gesprekken over hoe alleen reizen nu is en waarom je dingen doet en soms laat, maken dat ik deze reis als een zeer bijzondere, intense belevenis heb ervaren. Dat de accomodatie’s zijn geregeld zie ik al een groot voordeel; de beste plekjes zijn voor me uitgezocht, alle accomodaties zijn gecontroleerd waardoor de kans op onveilige toestanden wordt verkleind, er bestaat weinig toerisme waardoor het echte Spanje een mogelijkheid wordt om te ontdekken. Aangezien ik geen avonturier ben maar wel een grote interesse heb om dingen te zien en te ontdekken, koester ik deze manier van reizen. Met hulp van Ardanza is het voor de vierde keer gelukt een bijzondere reis te maken.

Anne en Arco, ik ben blij dat jullie Ardanza zijn.

Leni van Doorn

Rotterdam, september 2009

 
 
 
 

Tip een vriend

 

Bel mij terug

Ik wil graag Informatie over:

Ik wil graag gedurende de volgende tijden gebeld worden: